Το 1947, ως νεαρός ΕΠΟΝίτης, οργανώθηκε στο ΚΚΕ. Την ίδια χρονιά πιάστηκε, πέρασε από στρατοδικείο στη μεγάλη δίκη του Βόλου με 70 κατηγορούμενους κομμουνιστές, εκ των οποίων οι 40 περίπου καταδικάστηκαν σε θάνατο. Ανάμεσά τους και ο σύντροφος Μήτσος, ο οποίος έμεινε στη φυλακή 17 χρόνια. Αφού πέρασε από τις φυλακές ανηλίκων της Κηφισιάς, της Γυάρου, της Αίγινας, κ.α. απολύθηκε το 1964.
Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία για εννέα μήνες και μετά την απόλυσή του από το στρατό, ανέλαβε γραμματέας της ΕΔΑ στα Φάρσαλα. Με την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας, στις 21 Απρίλη 1967, συνελήφθη ξανά και εκτοπίστηκε για άλλα τεσσεράμισι χρόνια στη Γυάρο και στη Λέρο.
Ο σ. Παπαδημητρίου, μέσα στις φυλακές και τις εξορίες δούλεψε πολύ πρωτοπόρα και δραστήρια στο πλαίσιο της λειτουργίας των κομμουνιστών στις ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες εκείνων των πέτρινων χρόνων, με εργατικότητα και συνέπεια, αλλά και αθόρυβη δουλειά στο πλαίσιο της Ομάδας Συμβίωσης. Μελετούσε, μάθαινε και τη γνώση του προσπαθούσε να τη μεταφέρει στους συγκρατούμενούς του μέσα από μαθήματα και διαλέξεις. Ακόμη και μαθήματα καλλιγραφίας είχε οργανώσει στις φυλακές. Η φιλομάθειά του είχε σαν αποτέλεσμα να μάθει Γαλλικά και Αγγλικά. Ήταν, επίσης, σπουδαίος σκακιστής.
Ήταν ένας δραστήριος κομμουνιστής, μειλίχιος, καλός συνομιλητής και αγωνιστής της προσφοράς, χωρίς πολλά λόγια, κυρίως με δράση, με έργα.
Στην κρίσιμη περίοδο στο στρατόπεδο στο Λακκί, μετά τη 12η Ολομέλεια της ΚΕ, το Φλεβάρη του 1968, η συμβολή του ήταν σημαντική στη στήριξη των αποφάσεων της ΚΕ στην έντονη ιδεολογικοπολιτική αντιπαράθεση με τον οπορτουνισμό.
Μετά την απόλυσή του το 1971, από το Λακκί της Λέρου, δούλεψε στις παράνομες κομματικές οργανώσεις του ΚΚΕ στην Αθήνα.
Στη διάρκεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του 1973, συμμετείχε δραστήρια μέσα από την παράνομη οργάνωση της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας. Μια εβδομάδα μετά το Πολυτεχνείο συνελήφθη ξανά από τα όργανα της δικτατορίας και μετά από 35 ημέρες κράτησης στην ασφάλεια του Περισσού, προπαραμονή της πρωτοχρονιάς του 1974, μεταφέρθηκε, μαζί με άλλους αγωνιστές, για άλλη μια φορά, στη Γυάρο. Στις 25 Ιούλη του 1974, με την κατάρρευση της δικτατορίας, απολύθηκε από τη Γυάρο. Συνολικά, έμεινε πάνω από 22 χρόνια σε φυλακές και εξορίες.
Όλα αυτά τα χρόνια ο σ. Μήτσος Παπαδημητρίου υπήρξε ένα από τα βασικά στηρίγματα στην καθοδήγηση του Κόμματος, σε όποια φυλακή και εξορία βρισκόταν, με την υπεύθυνη και σοβαρότατη αφανή δραστηριότητά του.
Μετά την απόλυσή του από τη Γυάρο, τον Ιούλη του 1974, ο σ. Μήτσος Παπαδημητρίου δούλευε σε υπεύθυνες θέσεις στην καθοδήγηση του κόμματος.
Ήταν μέλος του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974.
Στην περίοδο των ανατροπών και της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης, στα χρόνια της κρίσης, όταν πολλοί «τα δίπλωναν» και αποχωρούσαν από το Κόμμα και το λαϊκό κίνημα, το 1989-1991, φάνηκε για άλλη μια φορά η αλύγιστη στάση του αγωνιστή κομμουνιστή, που με το προσωπικό του παράδειγμα μετάφερε αγωνιστική αισιοδοξία.
Μέχρι να αρρωστήσει, πρόσφερε τις υπηρεσίες του όπου χρειαζόταν το Κόμμα. Έτσι ήρεμα, απλά, χαμηλόφωνα με αποφασιστικότητα τον θυμόμαστε. Πάντα αισιόδοξο, πάντα ορθοστατούντα, πάντα στην πρώτη γραμμή της προσφοράς. Ένας ακόμη από τη παλιά φρουρά. Όρθιος, αλύγιστος, χαμογελαστός, παρά τα βασανιστήρια και την πολύχρονη φυλάκισή του.
Η κηδεία του θα είναι πολιτική και θα γίνει αύριο Τετάρτη 30 Ιούνη και ώρα 12.45 το μεσημέρι, στην Καισαριανή.
* Αναδημοσίευση από το portal 902.gr
Το Δ.Σ. του ΣΦΕΑ εκφράζει τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια και τους οικείους του.
Για το ΔΣ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ
Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: ΝΙΚΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ