ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ Γ. ΜΑΚΡΗ. 21-4-2019. Το διοικητικό συμβούλιο του Συνδέσμου Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 τιμά τους αγωνιστές και αγωνίστριες του αντιδικτατορικού αγώνα.

Σε δύσκολες μέρες, για τον ελληνικό λαό δεν αδιαφόρησαν μα αντιστάθηκαν στην εκτροπή που επέβαλλαν στη χώρα η συνωμοτική ομάδα των Χουντικών. Τα μέλη του Συνδέσμου μας παρότι γνώριζαν τις φοβερές συνέπειες από τη συμμετοχή τους στην αντίσταση δεν δίστασαν.
-Τίμησαν τα πιστέυω τους.
-Ένωσαν τα όχι στη Χούντα με τα όχι χιλιάδων δημοκρατών, αφανών πολιτών, στρατιωτικών, ανθρώπων του πνέυματος, με τους εξεγερμένους φοιτητές του Πολυτεχνείου με το κίνημα του Βέλους.
Η τραγωδία της Κύπρου που ήταν μοιραίο κατόρθωμα των Χουντικών συνέβαλε αποφασιστηκά στην πτώση τους.
Δεν ξεχνούμε την διαταγή που έδωσε ο αδίστακτος Ιωαννίδης.
-Θέλω να μου φέρετε τον Μακάριο ζωντανό ή νεκρό-Αγαπητοί συναγωνιστές,
Το τί γινόταν μέσα στους χώρους εξορίας, κράτησης, ανακρίσεων, βασανισμών, την περίοδο της Χούντας γράφτηκαν πολλά. Λιγότερα ασφαλώς, για το τότε στρατόπεδο Μακρή. Αυτό όχι από αμέλεια ή αδιαφορία των παθόντων αλλά διότι οι παθόντες δεν ήθελαν, να ξαναζήσουν, να ξύσουν τις πληγές και τα τραύματά τους από τα βασανιστήρια.
Μα αγαπητοι φίλοι και σύντροφοι, καμία μα καμία εξιστόρηση, ή περιγραφή δεν μπόρεσε να παρουσιάσει το μέγεθος της φρίκης, της κόλασης, του πόνου. Μέσα σε εκείνα τα άθλια καμαράκια και στάβλους η τρέλα, η βαρβαρότητα σταματημό δεν είχε. Ίσως μόνο ο Λουντέμης για άλλους μαρτυρικούς τόπους και χρόνους μέσα σε αράδες μας έδωσε το μέγεθος της βαρβαρότητας και απανθρωπιάς.
Το απόλυτο ΜΗΔΕΝ.
-Σ Ω Π Α Ι Ν Α Ν  Ο Ι  Λ Υ Κ Ο Ι ΓΙΑΤΙ ΟΥΡΛΙΑΖΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ-
Αγαπητοί φίλοι το στρατόπεδο Μακρη ή 651 Τάγμα πεζικού είχε τη δική του ιστορία.
Πριν τη Χούντα λειτούργησε ως τάγμα ανεπιθύμητων οπλιτών. Έστελναν τους αριστερούς φαντάρους να επιμορφώσουν τα συμπαθητικά τετράποδα.
-Τις πρώτες ημέρες της εκτροπής εδώ σύρθηκαν τα στελέχη της ΕΔΑ και της Δημοτικής Νεολαίας Λαμπράκη, όπως Στέφανος Στεφάνου, Κομματάς, Γουιλημάρης, Στεφανίδης, Χαλβατζής, Θεοτόκης, Διαμαντίδης και πολλοί άλλοι.
Εδώ αντίκρισαν τις κάνες των όπλων να τους σημαδεύουν. Από εδώ τους έστειλαν σε άγνωστη πορεία με αβέβαιο προορισμό...
-Τότε εδώ σε παραγκάκια και στάβλους οδηγήθηκαν σκεπασμένοι με κουβέρτα δεκάδες αγωνιστές του ΠΑΜΕ. Καζέλης, Γρηγοριάδης, Τσεμεκίδης, Γλερίδης, Ιωσηφίδης και άλλοι.
-Της Δημοκρατικής Άμυνας : Νέστορας, Πίρζας, Σιπιτάνος.
Της λαικής πάλης : Μηταφίδης, Λιάκος, Καισίδης.
Της ΟΚΝΕΘ: Γκαγκανιάρας, Κουτσουράς, Νάσκος και άλλοι.
Και ασφαλώς, δεκάδες άλλοι αγωνιστές άνδρες και γυναίκες που οδηγήθηκαν εδώ.
Αγαπητοί συναγωνιστές, για την κόλαση του τότε στρατοπέδου Μακρή, έγιναν καταγγελίες τόσο κατά τη διάρκεια της δικτατορίας αλλά και αργότερα στις δίκες των βασανιστών. Η Δημοκρατική Άμυνα έστειλε την καταγγελία της στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Αρκετοί αγωνιστές έστειλαν ανατριχιαστικές περιγραφές των βασανιστηρίων τους στον αντιστασιακό τύπο της εποχής και σε ραδιοφωνικές εκπομπές του εξωτερικού.
Ο αξέχαστος Αλέκος Ιωσηφίδης έστειλε την καταγγελία του με τον τραγικοτερο τρόπο.Με το αίμα των χεριών του στον τοίχο του κελιού του έγραψε :
-ΕΙΣΤΕ ΠΡΟΔΟΤΕΣ 
ΖΗΤΩ ΤΟ ΚΚΕ-Σήμερα με τις προσπάθειες της Καίτης και των συνεργατών του Συνδέσμου μας έχουμε αρχειακό υλικό που επιβεβαιώνει τους ισχυρισμούς μας.
Αγαπητοί φίλοι, Σήμερα, μετά από 52 χρόνια ως ελάχιστο χρέος προς τους παθόντες και την ιστορία τοποθετούμε τη μαρμάρινη τιμητική πλάκα.