Ευχαριστώ ιδιαίτερα τους αγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα, που για άλλη μια φορά ανταποκριθήκατε στο κάλεσμά μας.
Για το λαό μας, η σημερινή μέρα, είναι μέρα μνήμης, την οποία δεν ξεχνούμε γιατί δεν μας το επιτρέπει το χρέος μας προς τις νεότερες γενιές.
Σήμερα, η πλειοψηφία του λαού μας, όχι μόνο δεν έζησε τα γεγονότα εκείνης της περιόδου, αλλά διαθέτει λειψή γνώση γι’ αυτά, καθ’ όσον , στα σχολικά εγχειρίδια δεν υπάρχει αναφορά στα πρόσφατα ιστορικά γεγονότα της χώρας μας.
Από την άποψη αυτή, είναι μεγάλο το χρέος μας, ως φορέας της ιστορικής γνώσης των γεγονότων αυτών, αλλά και ως ξεχωριστοί αγωνιστές, να διατηρούμε τη γνώση αυτή και να την μεταφέρουμε στις νέες γενιές.
Μπορεί οι απλοί πολίτες να πήραν είδηση πως έγινε πραξικόπημα, όταν άκουσαν το κροτάλισμα των ερπυστριών και είδαν τα άρματα στους δρόμους και τους χωροφύλακες να εισβάλουν στα σπίτια και να συλλαμβάνουν πολιτικούς, συνδικαλιστές, κομμουνιστές που πρόσφατα είχαν αποφυλακιστεί και άλλους δημοκράτες αγωνιστές, αυτό όμως προετοιμαζόταν αρκετό καιρό πριν, βάσει του Νατοϊκού προγράμματος «Προμηθέας».
Οι αιτίες του πραξικοπήματος βρίσκονται στο ιδιότυπο, ανελεύθερο και αντιδημοκρατικό κράτος που οικοδομήθηκε μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Δεν ξεχνάμε πως πολιτικοί κρατούμενοι και εξόριστοι υπήρχαν και επί κοινοβουλευτικής περιόδου, μέχρι ο 1964. Δεν ξεχνάμε τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, που διατηρήθηκαν ακόμα και μετά τη πτώση της δικτατορίας. Δεν ξεχνάμε την δράση των παρακρατικών οργανώσεων, δεν ξεχνάμε τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, του Σωτήρη Πέτρουλα.
Οι αιτίες του πραξικοπήματος βρίσκονται στις αντιθέσεις που υπήρχαν ανάμεσα σε τμήματα της άρχουσας τάξης και που είχαν την αντανάκλασή τους στις πολιτικές δυνάμεις της εποχής, σχετικά με την αναγκαιότητα ή μη, ενός αστικού εκσυγχρονισμού του κράτους.
Το ΚΚΕ ήταν εκτός Νόμου και οι πραξικοπηματίες ισχυρίστηκαν πως με το πραξικόπημα ήθελαν να ανακόψουν τον κομμουνιστικό κίνδυνο.
Βασικά, το πραξικόπημα επιβλήθηκε για να δημιουργηθεί ένα σταθερό κλίμα, για την ανάπτυξη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, απαλλαγμένο από τις αντιπαραθέσεις των πολιτικών δυνάμεων, απαλλαγμένο από τις αντιπαραθέσεις αυτών με το παλάτι. Οι ίδιοι οι πραξικοπηματίες χρησιμοποίησαν τον όρο φαυλότητα, για να περιγράψουν την κατάσταση αυτή και να δικαιολογήσουν το εγχείρημα τους.
Η δικτατορία επιβλήθηκε ακόμα, για την προώθηση των συμφερόντων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή, σε μια εποχή που είχαν απολέσει αρκετά από τα ερείσματα που διέθεταν.
Επιβλήθηκε ακόμα, για να δοθεί λύση στο Κυπριακό, προς όφελος των ιμπεριαλιστών, για να μετατρέψουν την Κύπρο σε αβύθιστο αεροπλανοφόρο.
Η επτάχρονη φασιστική στρατιωτική δικτατορία, εδραιώθηκε, στηριζόμενη στη βία, τις διώξεις, τις συλλήψεις, τις εκτοπίσεις και φυλακίσεις των πολιτικών αντιπάλων της.
Η δικτατορία δεν επιβλήθηκε αναίμακτα, όπως κάποιοι θέλουν να πιστεύουν ή να υποστηρίζουν. Οφείλουμε, κάθε φορά να αναφερόμαστε στα θύματα των πρώτων ημερών.
Την ίδια μέρα σκοτώθηκαν ο 15χρονος Βασίλης Πεσλής και η 24χρονη Μαρία Καλαβρού.
Στις 25 -4-67 εκτελέστηκε στον Ιππόδρομο ο πολιτικός κρατούμενος Παναγιώτης Ελής.
Στις 22 Μάη του 67 δολοφονήθηκε ο Νικηφόρος Μανδηλαράς, στην προσπάθειά του να Μεταβεί στην Κύπρο.
Στις 5 Σεπτέμβρη του 67 δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στη Θεσσαλονίκη, από χωροφύλακες, ο νεολαίος Γιάννης Χαλκίδης .
Στις 9 Μάη του 68 δολοφονήθηκε στην ΚΥΠ στο Γ’ Σώμα Στρατού, ο βουλευτής της ΕΔΑ και στέλεχος του ΚΚΕ, Γιώργος Τσαρουχάς.
Σημειώνουμε πως τα ξημερώματα της 21ης αλλά και τις επόμενες μέρες, συνελήφθηκαν χιλιάδες πολίτες και σύρθηκαν στα Αστυνομικά τμήματα, στους σταθμούς χωροφυλακής, στον Ιππόδρομο, στα γήπεδα.
Δεκαπέντε μέρες μετά το πραξικόπημα, 6.000 πολιτικοί κρατούμενοι, χωρίς δίκη, αλλά απλά με την κατηγορία πως ήταν κομμουνιστές και πως αποτελούσαν εθνικό κίνδυνο, εκτοπίστηκαν στη Γυάρο.
Δεν ξεχνάμε τα έκτακτα στρατοδικεία που στήθηκαν και καταδίκασαν σε βαριές ποινές, χιλιάδες αγωνιστές.
Πάνω από 10.000 είναι οι καταγεγραμμένοι αγωνιστές που φυκακίστηκαν, εκτοπίστηκαν ή εξορίστηκαν στη διάρκεια της εφταετίας. Σε χιλιάδες είναι αυτοί που προσήχθησαν, ανακρίθηκαν και κρατήθηκαν σε αστυνομικά τμήματα και για τους οποίους δεν υπάρχουν καταγεγραμμένα στοιχεία.
Σε πάνω από 150 ανέρχονται οι νεκροί του αγώνα.
Η δικτατορία διέλυσε τις μαζικές και συνδικαλιστικές ενώσεις και απαγόρευσε τη λειτουργία και δράση συλλογικών οργανώσεων της νεολαίας και των εργαζομένων.
Επέβαλε λογοκρισία στον τύπο, στο θέατρο, στη λογοτεχνία, στην ποίηση, το τραγούδι, τη ψυχαγωγία, τη διασκέδαση.
Προχώρησε στην απαγόρευση διακίνησης των ιδεών.
Απαγόρευσε την κυκλοφορία των φιλοσοφικών βιβλίων της προοδευτικής και μαρξιστικής σκέψης. Έβαλε την Ελλάδα στο γύψο.
Παρόλα αυτά, δεν μπόρεσε να αποτρέψει την καθολική, ασυμβίβαστη και ανυποχώρητη αντίσταση του λαού και της νεολαίας, αντίσταση που εκφράστηκε ακόμα και στους κόλπους των ενόπλων δυνάμεων.
Σε αυτό συνέβαλε αποφασιστικά η σθεναρή στάση των πολιτικών κρατουμένων που αρνήθηκαν να υπογράψουν δήλωση μεταμέλειας και υποταγής, συνέβαλε η γρήγορη ανασυγκρότηση του αντιδικτατορικού κινήματος, συνέβαλε το κίνημα διεθνούς αλληλεγγύης που ξεσηκώθηκε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Συνέβαλαν και ιστορικοί λόγοι, όπως η εθνική αντίσταση, οι μνήμες του λαού μας από τις διώξεις των αντιστασιακών , κ.λ.π.
Οφείλω, έστω και επιγραμματικά να αναφερθώ στις κορυφαίες στιγμές του αντιδικτατορικού αγώνα, στην κατάληψη της Νομικής, στην κινητοποίηση των αγροτών των Μεγάρων και φυσικά στην Εξέγερση του Νοέμβρη του 1973, με τις καταλήψεις του Πολυτεχνείου και των Πανεπιστημιακών σχολών, Θεσσαλονίκης, Πάτρας και Ιωαννίνων, στο κίνημα του Ναυτικού, στο αντιτορπιλικό ΒΕΛΟΣ, αλλά και στις δυναμικές ενέργειες μεμονωμένων ομάδων.
Στις 23 Ιούλη του 1974 η Χούντα κάτω από την ανάπτυξη του αντιδικτατορικού κινήματος, με κορυφαία στιγμή την εξέγερση του Νοέμβρη, κάτω από την διεθνή απομόνωση στην οποία είχε περιέλθει και φυσικά κάτω από το βάρος της προδοσίας της Κύπρου, κατέρρευσε, παραδίνοντας την εξουσία στους αστούς πολιτικούς.
Οι δυσμενείς εξελίξεις των τελευταίων χρόνων, ως αποτέλεσμα της καπιταλιστικής κρίσης, διέψευσαν τους ισχυρισμούς εκείνων που υποστήριζαν πως οι αγώνες δικαιώνονταν και πως η «καλλίτερη Δημοκρατία» είναι γεγονός.
Παράβλεπαν, πως ο αντιδικτατορικός αγώνας δεν εξαντλούνταν στο «ΚΑΤΩ η ΧΟΥΝΤΑ» και πως τα συνθήματα –Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, Εθνική Ανεξαρτησία, Έξω το ΝΑΤΟ, Έξω οι ΗΠΑ, κυριαρχούσαν σε όλες τις κινητοποιήσεις.
Σε προηγούμενες εκδηλώσεις μας, προειδοποιήσαμε τους εργαζόμενους και την νεολαία, πως «Η νέα οικονομική κρίση, που απ’ όλους αναγνωρίζεται ως κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, θα επιδιωχτεί να ξεπεραστεί με μέτρα που θα φορτώνουν τα βάρη της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και των μικρομεσαίων στρωμάτων.»
Προειδοποιήσαμε πως η Ευρωπαϊκή Ένωση προωθεί τη μείωση των κοινωνικών δαπανών στην Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια, το Περιβάλλον, τη μείωση των μισθών και συντάξεων, την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.
Και οι εξελίξεις μας επιβεβαίωσαν πλήρως.
48 χρόνια μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967 ο λαός μας συνεχίζει να αγωνίζεται για κοινωνικά δικαιώματα, δημοκρατικές ελευθερίες και κατακτήσεις. Συνεχίζει να αγωνίζεται ενάντια στη βία του κεφαλαίου και την καταστολή.
Καταδικάζουμε την επιχειρούμενη ταύτιση του κομμουνισμού με τον φασισμό, με την προβαλλόμενη θεωρία των δυο άκρων, σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Καταδικάζουμε το κλίμα της ξενοφοβίας και του ρατσισμού που καλλιεργείται από διάφορους εθνικιστικούς κύκλους.
Παρακολουθούμε το δράμα των προσφύγων που πνίγονται στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο, στην προσπάθειά τους να γλυτώσουν από την κατάσταση που δημιούργησαν στις χώρες τους οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της Ευρώπης και που σήμερα εντελώς υποκριτικά χύνουν κροκοδείλια δάκρυα.
Καταδικάζουμε τις προκλήσεις, τις χυδαιότητες και τη δράση των νοσταλγών της δικτατορίας, τη δράση των διάφορων φασιστικών μορφωμάτων, όπως αυτό της νεοναζιστικής «Χρυσής Αυγής», που καλλιεργούν τον εθνικισμό, τη ξενοφοβία, τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία.
Το χτεσινό «Γλέντι», των νοσταλγών της δικτατορίας, στη Λάρισσα, για να γιορτάσουν την επιβολή της δικτατορίας, πρέπει να προβληματίσει όσους τους ακολουθούν από θυμό για τον πολιτικό κόσμο ή από απόγνωση για την κατάσταση που έχουν περιέλθει.
Παρακολουθούμε με προσοχή τη δίκη που ξεκίνησε χτες κατά των στελεχών της Χρυσής Αυγής και τονίζουμε πως η εγκληματική της δράση οφείλεται στη ναζιστική της ιδεολογία.
Τονίζουμε ότι μόνο το οργανωμένο κίνημα μπορεί να αντιμετωπίσει τη Χρυσή Αυγή, αποκαλύπτοντας τον εγκληματικό της χαρακτήρα και ξεσκεπάζοντας τους απώτερους στόχους της κατά των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Καμιά ανοχή στη δράση τους. Γιατί όπως λέει ο δικός μας, Φώντας Λάδη
Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον / Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!
Αγαπητοί Συναγωνιστές.
H πρόσφατη πολιτική αλλαγή, η δεύτερη σχηματικά στην μεταπολίτευση, πέρα από την εκτίμηση που ο καθένας έχει γι’ αυτήν, δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες στην πλειοψηφία του λαού μας. Προσδοκίες, που η πραγματοποίησή τους, ανεξάρτητα από καλές προθέσεις, διακηρύξεις, προσπάθειες και πρωτοβουλίες, εξαρτάται από τους νόμους της οικονομίας της αγοράς και κύρια από την διάθεση των «θεσμών», διάθεση αμετάβλητα αντιλαϊκή στο διάβα του χρόνου.
48 Χρόνια μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967, εμείς οι φυλακισθέντες και εξορισθέντες αντιστασιακοί, στον ιστορικό αυτό χώρο, όπου εκατοντάδες αγωνιστές βασανίστηκαν βάναυσα, τιμάμε τους χιλιάδες αγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα και τους πάνω από 150 νεκρούς μας, καταθέτοντας λίγα λουλούδια στην προτομή του μάρτυρα του αγώνα, Σπύρου Μουστακλή.
Είμαστε εδώ. Γνωρίζοντας πως το μέλλον μας δεν θαρθεί από μονάχο του έτσι νέτο -σκέτο,
αν δεν κάνουμε κάτι και εμείς.
►Διδασκόμαστε από την ιστορία μας
►Συνεχίζουμε τον αγώνα
√ Για τις σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας.
√ Ενάντια σε κάθε καταπίεση και εκμετάλλευση.
√ Για την κοινωνία των προσδοκιών, των ονείρων και των αγώνων μας.