ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αποχαιρετούμε τον συναγωνιστή μας Γεράσιμο Νοταρά

Ο ΣΦΕΑ 1967-1974 με βαθιά θλίψη ανακοινώνει την απώλεια του ιδρυτικού του μέλους και πρώην προέδρου του, Γεράσιμου Νοταρά, που έφυγε σήμερα από τη ζωή μετά από γενναία μάχη με την επάρατη νόσο.

Ο Γεράσιμος Νοταράς γεννήθηκε το 1936 στην Πάτρα και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Καλλιθέα.

Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Πολιτική Κοινωνιολογία στο πανεπιστήμιο της Λωζάννης, όπου και δίδαξε Πολιτική Ανάλυση από το 1962 έως το 1965. Μαζί με τον Παναγιώτη Μερλόπουλο συμμετείχαν στο κλασσικό έργο του Jean Meynaud Πολιτικές Δυνάμεις στην Ελλάδα (1946-1965). Το 1965 επιστρέφει στην Ελλάδα και έως το 1967 εργάζεται ως ερευνητής στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών.

Αμέσως μετά το χουντικό πραξικόπημα εντάσσεται στην αντιδικτατορική οργάνωση Δημοκρατική Άμυνα και αναπτύσσει αντιστασιακή δράση. Στις 23 Οκτωβρίου του 1967 συλλαμβάνεται μέσα στο γραφείο του στο ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΕΕΡΕΥΝΩΝ (ΕΚΚΕ) από τον Μπάμπαλη και τον Σπανό, μετά από παγίδα που του έστησε συνάδελφός του. Περνάει δύο μήνες στην Ασφάλεια της Μπουμπουλίνας, αρχικά σε πλήρη απομόνωση, με καθημερινούς βασανισμούς στην ταράτσα. Κατόπιν μεταφέρεται στις φυλακές Αβέρωφ και στις 8 Ιουλίου του 1968 καταδικάζεται σε οκτώ χρόνια φυλάκιση. Απάγεται μέσα από τη φυλακή και μεταφέρεται μυστικά στο παροπλισμένο αντιτορπιλικό Έλλη ΙΙ όπου, αγνοούμενος επί 28 ημέρες, βασανίζεται με ξυλοδαρμούς, ηλεκτροσόκ και εικονικούς πνιγμούς. Ένας ναύτης-φρουρός τον αναγνωρίζει και επικοινωνεί με τη γυναίκα του Μαρί Εμμά με αποτέλεσμα το χουντικό καθεστώς να αναγκαστεί να τον μεταφέρει πίσω στη φυλακή. Αβέρωφ, Αίγινα, Τρίκαλα, Κορυδαλλός οι επόμενοι σταθμοί μέχρι την αποφυλάκισή του τον Μάρτιο του 1973, έχοντας εκτίσει τα δύο τρίτα της ποινής του.

Μετά την πτώση της Χούντας αρνείται να επιστρέψει στη θέση του στο ΕΚΚΕ, καθώς δεν επήλθε πραγματική αποχουντοποίηση στο Κέντρο, όπως άλλωστε και στα πανεπιστήμια. Εργάζεται στις εκδόσεις Παπαζήση.

Από το 1979 μέχρι σήμερα υπήρξε επικεφαλής του Ιστορικού Αρχείου της Εθνικής Τράπεζας, ενός από το μεγαλύτερα αρχεία της Ελλάδας, το οποίο εξελίχθηκε σε σημαντικό κόμβο για την αρχειονομία, την ιστορική έρευνα, τις εκπαιδευτικές και μουσειακές δράσεις και βέβαια για τις εκδόσεις στον τομέα της οικονομικής ιστορίας.

Έχει συγγράψει και έχει επιμεληθεί βιβλία τραπεζικής ιστορίας, συμμετέχοντας παράλληλα σε συλλογικούς τόμους και άρθρα σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά. Από το 1995 έως το 2000 διατέλεσε Αναπληρωτής Καθηγητής στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales και πρώτος Διευθυντής Σπουδών στο τμήμα νεότερων και σύγχρονων νεοελληνικών σπουδών της Γαλλικής Σχολής της Αθήνας. Η Γαλλική Δημοκρατία τον τίμησε για την προσφορά του, απονέμοντάς του τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής.

Ο Γεράσιμος Νοταράς αφιέρωσε σημαντικό κομμάτι της ζωής του στο ΚΕΘΕΑ ως εθελοντής επί 33 χρόνια, εκ των οποίων τα 19 από την άμισθη θέση του προέδρου του ΔΣ. Για το έργο του και την προσφορά του στο ΚΕΘΕΑ τιμήθηκε το 2003 από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα.

Υπήρξε επίσης ιδρυτικό μέλος του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.

Η πολιτική δράση του υπήρξε σχεδόν αδιάλειπτη. Ήδη στα φοιτητικά του χρόνια εκλέγεται πρόεδρος του συλλόγου φοιτητών του πανεπιστημίου της Λωζάννης και συμμετέχει ενεργά στο κίνημα αλληλεγγύης στον αντιαποικιακό-απελευθερωτικό αγώνα του Αλγερινού λαού. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1965 δραστηριοποιείται πολιτικά μέσα από τον Όμιλο Παπαναστασίου.

Μετά την πτώση της Χούντας εντάσσεται στο ΠΑΣΟΚ ως μέλος της Δημοκρατικής Άμυνας και εκλέγεται στην Κεντρική του Επιτροπή. Στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1974 είναι υποψήφιος βουλευτής στην Κορινθία, τόπο καταγωγής του. Τον Ιούνιο του 1974 διαγράφεται από τον Ανδρέα Παπανδρέου μαζί με όλα σχεδόν τα πρώην στελέχη της Δημοκρατικής Άμυνας, που δημιουργούν τη Σοσιαλιστική Πορεία. Στις εκλογές του 1977 η Σοσιαλιστική Πορεία συμμετέχει στο βραχύβιο εκλογικό σχήμα της ‘Συμμαχίας των 5’ και ο Γεράσιμος Νοταράς είναι και πάλι υποψήφιος στην Κορινθία.

Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980 συμμετέχει ενεργά στις διεργασίες για τη συγκρότηση του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, μέσα από τις γραμμές της οργάνωσης ‘Νέα Πορεία’.

Στην τριπλή εκλογική αναμέτρηση του 1989-1990 είναι και πάλι υποψήφιος βουλευτής στην Κορινθία. Εκλέγεται τρεις φορές μέλος της Κ. Ε. του ΣΥΝ και έχει την ευθύνη των εξωτερικών σχέσεων του κόμματος μέχρι το 1996. Η στράτευση του στην Αριστερά συνεχίζεται μέσα από τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ. Παρέμεινε ενεργό μέλος της Οργάνωσης Μελών ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. Καλλιθέας μέχρι το θάνατό του.

Ο ΣΦΕΑ 1967-1974 εκφράζει τα ειλικρινή του συλλυπητήρια προς την οικογένεια και τους συγγενείς του.

Η κηδεία του Γεράσιμου Νοταρά θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 6 Ιουλίου στις 10:30 στο κοιμητήριο Καλλιθέας.

Αντί στεφάνων η οικογένεια παρακαλεί να διατεθούν χρήματα στον Σύλλογο Οικογένειας ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ (Εθνική Τράπεζα IBAN GR9001101550000015529606723).

Αθήνα 3-7-2022

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ

ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ!

Η επ’ αόριστον αποικιακή εκμετάλλευση έξι ελληνικών αμυντικών εγκαταστάσεων και η παραχώρηση του λιμένα της Αλεξανδρούπολης στις ΗΠΑ μετατρέπει τη χώρα μας σε ‘προχωρημένο φυλάκιο’, σε δορυφόρο της ΝΑΤΟϊκής Δύσης.

Όλες αυτές οι στρατιωτικές υποδομές ήδη λειτουργούν ως πολεμικά προγεφυρώματα για την προώθηση και μεταφορά αμερικανοΝΑΤΟϊκών δυνάμεων και οπλικών συστημάτων στην Ανατολική Ευρώπη, στο πλαίσιο της στρατιωτικής περικύκλωσης της Ρωσίας και της πιθανής κλιμάκωσης κι επέκτασης των εχθροπραξιών στην Ουκρανία. Γι’ αυτό έχουν επανειλημμένα στοχοποιηθεί από τη Ρωσία, γεγονός που εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για τον ελληνικό λαό, αφού βάζουν τη χώρα μας στο μάτι του κυκλώνα.

Και όλα αυτά με ‘αντάλλαγμα’ τις θολές υποσχέσεις των ΗΠΑ ότι στο άδηλο μέλλον θα ‘στηρίξουν’ την Ελλάδα σε ενδεχόμενη απειλή για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα από τους άσπονδους γείτονές μας, που έχει αναβαθμιστεί ο πολιτικός και στρατιωτικός τους ρόλος με αφορμή την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου να αναπτυχθεί και να δυναμώσει ένα παλλαϊκό κίνημα ειρήνης, με στόχο να καταργηθούν αυτές οι ολέθριες Συμφωνίες, να επιστρέψουν οι ελληνικές στρατιωτικές αποστολές από το εξωτερικό, να αποδεσμευτεί η Ελλάδα από τα πολεμικά σχέδια και σενάρια που προωθούν οι πολεμοκάπηλοι του ΝΑΤΟ.

Ο ΣΦΕΑ αποχαιρετά το συναγωνιστη Αντωνη Πετράτο

(Ακολουθεί ο αποχαιρετισμός του ΚΚΕ)

Το ΚΚΕ αποχαιρετά με θλίψη τον σύντροφο Αντώνη Πετράτο που έφυγε από τη ζωή, παραμονή της Εργατικής Πρωτομαγιάς, σε ηλικία 83 χρονών.

Ο σ. Αντώνης γεννήθηκε στην Πάτρα και ήταν γιος του Δημήτρη Πετράτου, μαχητή του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ Πελοποννήσου, μέλους του ΚΚΕ, που συνελήφθη από τον αστικό στρατό μετά από μάχη μαζί και με άλλους αγωνιστές και εκτελέστηκε στο Γηροκομείο της Πάτρας το 1949, ζητωκραυγάζοντας «Ζήτω το ΚΚΕ».

Ο σ. Αντώνης μπήκε από μικρός στη βιοπάλη. Στην σκληρή καθημερινή δουλειά στα μηχανουργεία, με το αμόνι και το σφυρί έμαθε «πώς δενότανε τ’ ατσάλι». Γρήγορα ρίχτηκε στον αγώνα για την οργάνωση των νέων μεταλλεργατών στο αγωνιστικό Συνδικάτο Μετάλλου Πάτρας και Περιχώρων «Η ΕΝΩΣΗ». Πρωτοπόρος στις διεκδικήσεις για ανθρώπινες συνθήκες ζωής, για αξιοπρεπείς μισθούς και ωράρια, για το δίκιο των εργατών.

Οργανώθηκε στη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη και αναδείχτηκε σύντομα σε στέλεχός της. Με την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας 1967-1974 συνελήφθη, όντας γραμματέας της στην Αχαΐα. Στη συνέχεια οδηγήθηκε στην εξορία, σε Γιούρα, Λακκί, Ωρωπό και Παρθένι Λέρου, απ’ όπου και απολύθηκε. Αντιμετώπισε ως εξόριστος τις σκληρές συνθήκες κράτησης με συνεπή αγωνιστική στάση.

Στη 12η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ το 1968 τάχθηκε αμέσως με τις αποφάσεις και συνυπέγραψε μαζί με άλλους συντρόφους εξόριστους επιστολή στήριξης στο Κόμμα. Με την ίδρυση της ΚΝΕ, μετά από απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ το 1968, εντάχθηκε ως εξόριστος στις γραμμές της, ενώ συνέχισε παράνομος μετά την απόλυσή του, δρώντας στην Πάτρα.

Από το 1974 συμμετείχε ενεργά στην αναδιοργάνωση του Κόμματος στην Πάτρα, ως μέλος και στέλεχος του ΚΚΕ. Συνέβαλε αποφασιστικά ως μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής στην ανάπτυξη των Οργανώσεων, ιδιαίτερα μέσα στην εργατική τάξη, αλλά και στην ανάπτυξη αγωνιστικών κινητοποιήσεων για τα συμφέροντα του λαού. Ήταν για πολλά χρόνια μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής Αχαΐας. Το 1990-1991 έδωσε μάχη για την υπεράσπιση του επαναστατικού χαρακτήρα του Κόμματος, τις αρχές λειτουργίας του, πολεμώντας τον οπορτουνισμό. Ο σ. Αντώνης ήταν μέλος του Συλλόγου Εξορισθέντων και Φυλακισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974.

Τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρήθηκε από σοβαρά προβλήματα υγείας, αλλά παρ’ όλα αυτά, ακόμη και υποβασταζόμενος, συμμετείχε στις εκδηλώσεις και δραστηριότητες του Κόμματος. Ο σ. Αντώνης έμεινε πιστός στο Κόμμα μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του.

Το ΚΚΕ εκφράζει στη σύζυγο του, στα παιδιά του και στους οικείους του τα θερμά του συλλυπητήρια.

Η κηδεία του θα είναι πολιτική και θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 3 Μαΐου, στις 12.00, στο Δεύτερο Νεκροταφείο στη Λεύκα.

• Η επιθυμία της οικογένειας του σ. Αντώνη Πετράτου είναι αντί στεφάνων τα χρήματα να προσφερθούν ως οικονομική ενίσχυση στο ΚΚΕ.