Ποτέ φασισμός στην Ελλάδα, την Ευρώπη, τον Κόσμο.
Κυρίες, κύριοι,
Πέρασε μισός αιώνας από εκείνο το πρωί που ακούσαμε απ’το ραδιόφωνο εμβατήρια, - φοβέρες. «Απαγορεύομεν και διατάσσομεν,- όσοι κυκλοφορούν μετά την δύση του ήλιου θα πυροβολούντα απροειδοποίητα. Αναστέλλονται τα άρθρα του Συντάγματος.
Ο πρόεδρος, τα μέλη».
Όπως γράφει στο ιστοριογράφημά του, ο αείμνηστος Γιώργος Ιωάννου δεν γνωρίζαμε ούτε τον πρόεδρο, ούτε τον κύριο «Ταμέλη»(!) Μας ήξεραν όμως εκείνοι...
Άρχισε ένα όργιο συλλήψεων και καταδιώξεων δημοκρατικών πολιτών, παροπλισμός, παραμερισμός αξιωματικών, αιχμαλωσία της πολιτικής ηγεσίας σύλληψη του Πρωθυπουργού Π. Κανελλοπούλου.
Η χώρα δεχόταν επίθεση. Από ποιόν;
Όπως αποδείχτηκε, από μία ομάδα αξιωματικών που δρούσε μέσα στο κράτος, καλυπτόμενη από το παρασύνταγμα, έχοντας την στήριξη των μυστικών υπηρεσιών ξένης χώρας, που τους άναψαν το πράσινο φως για να ξεκινήσουν.
Για τη χώρα μας ξεκίνησε μια μαύρη νύχτα που κράτησε επτά ολόκληρα χρόνια. Σ’ εκείνα τα δύσκολα χρόνια, Δημοκράτες, αριστεροί, κομμουνιστές, στρατιωτικοί, σοσιαλιστές, φλογεροί νεολαίοι, καλλιτέχνες, απλοί άνθρωποι μέσα από τι αντιστασιακές οργανώσεις που δημιούργησαν, αγωνίστηκαν για την πτώση της Χούντας.
Αυτά τα άτομα άντρες, γυναίκες, είναι τα μέλη του Συνδέσμου μας.
Η διοίκηση του Συνδέσμου μας αισθάνεται το χρέος να συγχαρεί και να τιμήσει τα μέλη του, που στα δύσκολα χρόνια της επτάχρονης δικτατορίας, με την στάση τους κράτησαν ψηλά την τιμή της χώρας, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Το τίμημα ήταν μεγάλο. Οι κατατρεγμοί αμέτρητοι. Τα θύματα της επτάχρονης τυραννίας πολλά.
Οι πληγές της Κύπρου, είναι ακόμη ανοιχτές.
Δεν ξεχνούμε, όπως δεν ξεχνούμε και τους δύο Έλληνες αξιωματικούς που παράλογα κρατούνται σε τουρκική φυλακή. Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωσή τους.
Για τις αιτίες της Χούντας: ποιοι βοήθησαν για να επιβληθεί,
ποιοι αντέδρασαν και αγωνίστηκαν, -έχουν γραφτεί και θα γραφτούν πολλά.
Στην αυριανή μας ημερίδα με θέμα την «Λογοκρισία στην Δικτατορία», διακεκριμένοι επιστήμονες, καθηγητές, καλλιτέχνες θα παρουσιάσουν αυτό το σοβαρό θέμα με το οποίο μέχρι τώρα δεν ασχοληθήκαμε, που για τους δικτάτορες ήταν βασικότατο:
Δημιούργησαν έναν μηχανισμό λογοκριτών, ωτακουστών, στρατιές χαφιέδων, καταδοτών. Ο χαφιεδισμός στις μέρες της επταετίας έγινε επάγγελμα. Οι βασανιστές και «φουσκωτοί», ήταν τα πρότυπά τους. Αυτή την «Ελλάδα των Ελλήνων Χριστιανών, καθολικώς διαμαρτυρομένων», κατά τον Γεώργιο Παπανδρέου «αναμόρφωναν και δημιουργούσαν»!
Για το ποιος άναψε το «πράσινο φως», ποιοι έδωσαν το ΟΚ στους συνωμότες, η σκέψη πήγαινε στην Ουάσινγκτον. Το δάχτυλο έδειχνε εκεί!
Αρκετοί το αμφισβητούσαν επειδή δεν το πίστευαν και άλλοι έκαναν πως δεν το πίστευαν.
Ήρθε στη χώρα μας, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, και μέρα μεσημέρι, ζήτησε συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για την στήριξη που έδωσαν οι κυβερνήσεις της χώρας του στους Χουντικούς. Καθαρότερη ομολογία δεν μπορούσε να υπάρξει! Η προεδρική ομολογία έχει την δική της σοβαρή σημασία. Η ειλικρίνεια της όμως κρίνεται, με το αν βοήθησαν στη λύση των εθνικών μας θεμάτων. Τέτοια εξέλιξη δεν είδαμε. Τα θύματα ασφαλώς και δεν γυρίζουν.
Άρα η συγγνώμη δεν ήταν ειλικρινής. Οι γεωστρατηγικοί τους στόχοι καθορίζουν τις πολιτικές τους και όχι η συγγνώμη του Προέδρου. Αυτό δεν άλλαξε.
Κυρίες και κύριοι, Αγαπητοί συναγωνιστές, σύντροφοι του αντιδικτατορικού αγώνα.
Η αποψινή μας συνάντηση, ξύπνησε μνήμες, δύσκολες στιγμές, βάρβαρες εικόνες που αντάμα είδαμε και ζήσαμε στα επτά χρόνια της απανθρωπιάς. Είναι λογικό η σκέψη μας να πάει σε αυτούς που μας λείπουν: στον Μ. Σπυριδάκη, τον Θ. Βασιλειάδη, τον Χρόνη, τον Αλ. Γκαγκανιάρα, τον Ιωσιφιδη, τον Ζάννα, Σιπητάνο, τον Σαχίνη, σε όλους που τα έδωσαν όλα για την προκοπή του λαού και της χώρας μας. Δεν ξύπνησαν όμως μόνο τα μαύρα και δύσκολα. Τότε που ο καθένας μετρούσε το μπόι του, με το πείσμα, τις σωματικές και ψυχικές του αντοχές.
Ήρθαν κι όλα εκείνα που μας ένωναν και δυνάμωναν το αγωνιστικό μας γινάτι και την συντροφικότητά μας. Ήταν τότε που ο ένας ήταν η συνέχεια του άλλου. Έσπαζες το ξεροκόμματο στα δύο κι έψαχνες τρόπο να το δώσεις σε εκείνον που δεν το είχε, με κίνδυνο να ξυλοφορτωθεί για τη συμπόνια σου. Ήταν και αυτό στάση αντίστασης απέναντι στην ωμή βία.
Ήταν τότε που ο Μανώλης Μητσιάς κλεισμένος στο Επταπύργιο καθόταν δίπλα στο αχυρόστρωμα του παραπληγικού γερο- Στέργιου και του ψιλοτραγουδούσε για να απαλύνει τον πόνο. Από τότε ο Μανώλης, μέσα του κουβαλούσε την προσφορά. Το ίδιο κάνει και σήμερα. Μανώλη σ’ ευχαριστούμε. Ήταν τότε που τους καταδικασμένους σε βαριές ποινές αγωνιστές της «Δημοκρατικής Άμυνας», οι πολιτικοί κρατούμενοι που ήδη βρίσκονταν στο Επταπύργιο τους υποδέχθηκαν με τραγούδια και μηνύματα καρδιάς, αγνοώντας τον παρανοϊκό διευθυντή Τουρνά, που απαγόρευε στους φυλακισμένους να διαβάζουν βιβλία αρχαίας ελληνικής τέχνης, άκουσον – άκουσον γιατί «τα αγάλματα ήταν γυμνά»!
Κυρίες και κύριοι!
Με τις τριήμερες εκδηλώσεις που περιγράφονται στο πρόγραμμα, δεν προσπαθούμε να ξύσουμε πληγές ή να γυρίσουμε στο χθες.
Τους αγωνιστές τιμάμε, μηνύματα στέλνουμε, φανερώνουμε το πρόσωπο του φασισμού.
Όσοι γνωρίσαμε τη βία του φασισμού, ασφαλώς δεν ησυχάζουμε. Το ίδιο, ελπίζω, και ο λαός μας.
Αντίθετα είμαστε ανήσυχοι, τα μηνύματα που έρχονται δεν είναι εκείνα που περιμέναμε. Η οικονομική κρίση, η ανέχεια, η ανεργία, το αβέβαιο αύριο, στέλνουν τους πολίτες στον εύκολο δρόμο της αμφισβήτησης. Οι κραυγές που ακούστηκαν αβασάνιστα στην πόλη μας “να καεί, να καεί...”, ας μας ανησυχήσουν. «Να καεί η βουλή» και μετά τι; Να γίνει καλύτερη η Βουλή ΝΑΙ! Να στέλνουμε τους καλύτερους στη Βουλή, επίσης ΝΑΙ.
Αγαπητοί συνδιοργανωτές των εκδηλώσεων.
Για μια ακόμη φορά, η διοίκηση του Συνδέσμου μας σας ευχαριστεί για τη συνεργασία και την κατανόηση σας.
Θα ήταν παράλειψη μου, αν από το βήμα αυτό που εκπροσωπώ τη διοίκηση του Συνδέσμου μας, δεν ευχαριστούσα την ηγεσία του Γ’ Σώματος Στρατού, για την άριστη συνεργασία, για τη βοήθεια που μας παρέχουν στο Χώρο Μνήμης στο Πολεμικό Μουσείο. Ασφαλώς οι καιροί άλλαξαν. Με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε, πως η εμπιστοσύνη μεταξύ λαού και στρατού είναι ισχυρή και κάθε μέρα γίνεται ισχυρότερη.
Αγαπητοί συνδιοργανωτές των τριών εκδηλώσεων!
Η επιτυχία, η αποδοχή που βρήκαν από τους συμπολίτες μας και όχι μόνο ανοίγουν τον δρόμο και για άλλες αντιφασιστικές συναντήσεις.
Οι καιροί το απαιτούν!
Ο κόσμος το θέλει!
Αυτό που επιβάλλεται να κάνουμε σήμερα, μην το αφήνουμε για αύριο. Τα διδάγματα που βγαίνουν από την Ιστορία καθώς και η δική ας πείρα λένε: Όπου και όποιοι τους λαούς προσπάθησαν να βάλουν στο γύψο, την Ελευθερία και Δημοκρατία να φορέσουν αλυσίδες, ηττήθηκαν και πέρασαν στις μαύρες σελίδες της Ιστορίας.
Ποτέ φασισμός στην Ελλάδα!
Στην Ευρώπη!
Στον κόσμο!
