Τον άλλο μήνα συμπληρώνονται δύο χρόνια από τη σιδηροδρομική τραγωδία-έγκλημα στα Τέμπη με τους 57 νεκρούς. Μια εθνική πληγή που αιμορροεί και απαιτεί δικαιοσύνη και αλήθεια. Αυτό ήταν το συγκλονιστικό μήνυμα της οργισμένης λαοθάλασσας που πλημμύρισε τους δρόμους στη χώρα και το εξωτερικό.
Ενα μήνυμα –για την ώρα σε 'ώτα μη ακουόντων'- με αποδέκτες τον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση και την δικαστική εξουσία να αφήσουν την αλήθεια να αναπνεύσει και να μην της στερήσουν το 'οξυγόνο', όπως συνέβη με τα θύματα των Τεμπών.
Τα Τέμπη δεν είναι βέβαια το μοναδικό κρούσμα συγκάλυψης ενός κρατικών διαστάσεων εγκλήματος από μια αλαζονική, αντιδημοκρατική και τελικά επικίνδυνη για την ασφάλεια των πολιτών εξουσία. Ας θυμηθούμε το 'θάψιμο' που συνεχίζεται στο σκάνδαλο των υποκλοπών.
Έχουμε, επομένως, κάθε λόγο να είμαστε καχύποπτοι, καθώς βρισκόμαστε μπροστά σε μονταρισμένα ηχητικά, στο παραπεταμένο πόρισμα του Ευρωπαίου εισαγγελέα, στην παρωδία της Εξεταστικής της Βουλής, στην περιφρούρηση κυβερνητικών παραγόντων, στην σπουδή του πρωθυπουργού να τα φορτώσει όλα στο περιβόητο 'ανθρώπινο λάθος', προπαντός στη στοχοποίηση των συγγενών των θυμάτων, που, χάρη στην ανυποχώρητη στάση και την ανεξάρτητη έρευνά τους, δεν πρόκειται να 'μπαζωθεί' η αλήθεια.
Μόνη εγγύηση: να συνεχιστεί και προπαντός να ενταθεί η αγωνιστική 'ανάταση' του λαού, σε πείσμα εκείνων που τον θέλουν απαθή θεατή και παρακολούθημα των αποφάσεών τους. Αυτό το 'κεφάλαιο αντίστασης', που αποκτήθηκε με βαρύ φόρο αίματος, όχι μόνο πρέπει να διαφυλαχθεί, αλλά και να γίνει 'πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες'!
Αθήνα 31-1-2025
