Είμαστε εδώ, για να συμβάλλουμε στη διατήρηση της ιστορικής μνήμης και στην υπεράσπιση του πολυτεχνείου, από τις επιθέσεις που δέχεται από τις δυνάμεις του συστήματος, που ενοχλούνται από το ασυμβίβαστο, αγωνιστικό και ανατρεπτικό μήνυμά του, μήνυμα χρήσιμο και επίκαιρο στις σημερινές συνθήκες.
Είμαστε εδώ, για να φωτίσουμε τα σύγχρονα ζητήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους και τη νεολαία, ζητήματα γύρω από τα οποία αναπτύσσεται, μια έντονη ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση.
Το Πολυτεχνείο δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός, που θα μπορούσε να μην είχε συμβεί. Ήταν τέκνο της ανάγκης και της ώριμο οργής. Ήταν ένα γεγονός που νομοτελειακά θα συνέβαινε.
Στην εξέγερση του Πολυτεχνείου καθοριστικό ρόλο έπαιξαν:
Οι επαναστατικές παραδόσεις του λαού μας, από την εθνική αντίσταση, τους αντιφασιστικούς και δημοκρατικούς αγώνες.
Η ένταση και η έκταση της καταπίεσης του λαού και των εργαζομένων, οι διώξεις, η λογοκρισία, η περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών, η απαγόρευση της διακίνησης των ιδεών, η απαγόρευση διακίνησης των θεωρητικών και φιλοσοφικών βιβλίων προοδευτικής και μαρξιστικής κατεύθυνσης.
Η αγωνιστική στάση των ανθρώπων των γραμμάτων, της τέχνης και του πολιτισμού, που παρακάμπτοντας ή και αψηφώντας τη λογοκρισία, με βαριές για τους ίδιους συνέπειες, εμψύχωναν με τα έργα τους το λαό, καλλιεργώντας ένα κλίμα ενθουσιασμού, αποφασιστικότητας και επαναστατικότητας.
Η όξυνση των προβλημάτων των εργαζομένων και της νεολαίας, ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης της εποχής εκείνης.
Η άνοδος του λαϊκού κινήματος και των κινητοποιήσεων που πραγματοποιήθηκαν το προηγούμενο διάστημα σε αρκετούς κλάδους. (οικοδόμοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι, εργαζόμενοι της ΔΕΗ, τραπεζικοί υπάλληλοι).
Οι διεργασίες που συντελούνταν στον φοιτητικό χώρο, από την ίδρυση των Επιτροπών Αγώνα στις σχολές, από τη συγκρότηση και δράση των αντιδικτατορικών οργανώσεων.
Η κατάληψη της Νομικής τον Φλεβάρη του 1973, που αποτέλεσε την απαρχή της μαζικοποίησης, της ανόδου και της ριζοσπαστικοποίησης του φοιτητικού κινήματος.
Οι διεργασίες που πραγματοποιούνταν στο χώρο των στρατιωτικών, στο Κίνημα του Ναυτικού, στην ανταρσία του Α.Τ. ΒΕΛΟΣ.
Οι δυναμικές ενέργειες μεμονωμένων ομάδων, κατά συγκεκριμένων στόχων.
Έτσι το Πολυτεχνείο, ήταν φυσικό επακόλουθο όλων αυτών και αποτέλεσε, αντικειμενικά, την κορυφαία, οργανωμένη, μετωπική και δυναμική αντιστασιακή ενέργεια κατά της Στρατιωτικής Δικτατορίας και δικαιολογημένα χαρακτηρίστηκε ως η αρχή του τέλους του δικτατορικού καθεστώτος.
Ήταν η εξέγερση της πρωτοπορίας των φοιτητών και της νεολαίας που αγκαλιάστηκε από τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Η οργανωμένη συμμετοχή των οικοδόμων, των ιδιωτικών υπαλλήλων, των αγροτών των Mεγάρων, των μαθητών, στην εξέγερση του Νοέμβρη, η συμμετοχή 150.000 πολιτών της Αθήνας στις διαδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν, η επέκταση των κινητοποιήσεων στα πανεπιστήμια της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας και των Ιωαννίνων, προσέδωσαν στο Πολυτεχνείο Παλλαϊκό χαρακτήρα.
Από το σύνολο των ντοκουμέντων που έχουμε, διαπιστώνουμε πως στο Πολυτεχνείο αναπτύχθηκε μια έντονη, και πολύπλευρη ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση θέσεων και απόψεων. Αυτό εκφράστηκε και στο επίπεδο της συντονιστικής επιτροπής όσο και συνολικά στους συγκεντρωμένους και είχε ως κατάληξη την σύγκλιση ως προς τις ανακοινώσεις, τα συνθήματα, τα τρυκ, κ.λ.π.
Συνυπήρχαν αρμονικά και συμπληρωματικά, τα συνθήματα που περιορίζονταν στη πτώση της δικτατορίας, στη σάτιρα κατά προσώπων του καθεστώτος, με τα συνθήματα που βρίσκονταν σε Αντιϊμπεριαλιστική κατεύθυνση, για την αποδέσμευση της χώρας από την Αμερικάνικη και Νατοϊκή επικυριαρχία. Με τα Κοινωνικά συνθήματα, για Ψωμί –Παιδεία- Ελευθερία. Με τα προωθημένα συνθήματα για «Απεργία Διαρκείας», «Λαοκρατία», «Επανάσταση» κ.λ.π. Με την «ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ»που αναγραφόταν στο λάβαρό των οικοδόμων.
Όλα αυτά, που σχηματικά αποτελούσαν τα διάφορα πρόσωπα της εξέγερσης και που φωτογράφιζαν τις κοινωνικές ομάδες και το επίπεδο της κοινωνικής τους συνείδησης, δημιούργησαν ένα σύνολο, μια συνισταμένη, μια προσωπικότητα. Δημιούργησαν τον διεκδικητικό, ανατρεπτικό και αντιιμπεριαλιστικό, Χαρακτήρα της Εξέγερσης.
Η εξέγερση του Νοέμβρη, ανέτρεψε τους σχεδιασμούς της χούντας, αλλά και του τμήματος του πολιτικού κόσμου που πρέσβευε την κοινωνική σύνεση, την αναμονή, το συμβιβασμό, την αποστράτευση και εξέθεσε εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που έκφρασαν τη διάθεσή τους για συμμετοχή στο Πείραμα «Μαρκεζίνη» για φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος.
Η 41η Επέτειος της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, βρίσκει τους εργαζόμενους της χώρας μας, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τα άλλα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, σε συνθήκες συνολικής όξυνσης των κοινωνικών τους προβλημάτων, εξαιτίας της γενικευμένης καπιταλιστικής κρίσης.
Η πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας, όπως αυτή καθορίζεται με τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις, προσθέτει καθημερινά νέα αντιλαϊκά μέτρα, που ισοπεδώνουν τα λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις. Πτωχεύουν το λαό για τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, για τα συμφέροντα της Ελληνικής και Ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας.
Η πολιτική αυτή, κονιορτοποιεί τις εργασιακές σχέσεις, επιβάλλοντας τον εργασιακό μεσαίωνα, σφαγιάζει μισθούς, συντάξεις και ασφαλιστικά δικαιώματα, ιδιωτικοποιεί, εμπορευματοποιεί και υποβαθμίζει την Παιδεία, την Υγεία, την Πρόνοια, εκποιεί και ξεπουλάει τη δημόσια περιουσία, έχει σε παρατεταμένη ανεργία 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενους.
Οξύνει στο έπακρο όλα τα κοινωνικά προβλήματα και δημιουργεί συνθήκες πρωτοφανούς ανασφάλειας και αβεβαιότητας.
Με τη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων των Πανεπιστημίων και την υποχρηματοδότησή τους, προωθεί την απαξίωση του δημόσιου πανεπιστήμιου, ώστε η ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων να φανεί ως φυσιολογική εξέλιξη.
Απαξιώνει το δημόσιο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, ώστε να βρει έδαφος δραστηριοποίησης ο ιδιωτικός τομέας.
Αντιστεκόμαστε στις πολιτικές εκείνες που σε Ευρωπαϊκό και Ελληνικό επίπεδο, διαμορφώνουν συνθήκες επώασης και ανόδου του φασισμού.
Οι εργαζόμενοι και η νεολαία, συνειδητοποιούν πως η δράση των φασιστοειδών υπηρετεί το σύστημα και δημιουργεί το έδαφος για όξυνση του αυταρχισμού και την ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών ενάντια στο οργανωμένο λαϊκό κίνημα.
Σήμερα , 41 χρόνια μετά το Πολυτεχνείο, τα κύρια συνθήματα της εξεγερμένης νεολαίας και του λαού μας, για: "Ψωμί -Παιδεία -Ελευθερία", «Έξω το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ», αποκτούν συγκεκριμένο περιεχόμενο στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται, δίνοντας σύγχρονο περιεχόμενο στον αγώνα και εμπνέουν τους αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων για ένα καλύτερο αύριο, για την ανατροπή της κυρίαρχης αντιλαϊκής εξουσίας και πολιτικής, για μια άλλη εξουσία και πολιτική που να υπηρετεί τα δικαιώματα και τα συμφέροντα του λαού και της νεολαίας μας.
Μένοντας πιστοί στα αιτήματα και τα μηνύματα της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, καταγγέλλουμε και απορρίπτουμε τα εκβιαστικά διλήμματα που προβάλλονται από την κυβέρνηση και τα μέσα προπαγάνδας της Αστικής τάξης για να χειραγωγηθεί και υποταχθεί ο Λαός .
Επιβεβαιώνοντας τα μηνύματα και τα διδάγματα της εξέγερσης του πολυτεχνείου, υπογραμμίζουμε πως είμαστε αγωνιστικά απέναντι στις αντιδραστικές - αντιδημοκρατικές πολιτικές της Κυβέρνησης και της Ε.Ε.
Καλούμε τους νέους, τους εργαζόμενους, τους άνεργους, να οργανώσουμε και εντείνουμε τους αντιμονοπωλιακούς- αντιϊμπεριαλιστικούς Αγώνες μας.
Να παλέψουμε για την ανατροπή των βάρβαρων μέτρων, καταδικάζοντας τις δυνάμεις που τα προωθούν και τα στηρίζουν.
Να καταδικάσουμε τη βάναυση επίθεση των ΜΑΤ ενάντια στους διαδηλωτές φοιτητές, ενάντια σε κάθε λαϊκή κινητοποίηση.
Να αποκαλύψουμε την αντιδραστικότητα του «ΝΟΜΟΣ και ΤΑΞΗ», που δεν απέχει από το «Αποφασίζομεν και διατάσσομεν».
Να απαιτήσουμε δικαιώματα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Να διεκδικήσουμε έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης υπέρ των συμφερόντων των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς, της νεολαίας.
Η εξέγερση του Νοέμβρη του 73 διδάσκει πως οι κοινωνίες προχωράνε μπροστά με ανυπακοή στα κελεύσματα για σύνεση, συναίνεση και αναμονή, προχωράνε μπροστά με ανυπακοή, ρήξη και ανατροπή.
Τιμάμε σήμερα τα 41 χρόνια του πολυτεχνείου, συνεχίζοντας τον αγώνα για μια ζωή με δικαιώματα, με τον λαό και τη νεολαία πρωταγωνιστές στους κοινωνικούς αγώνες, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, για την κοινωνία των προσδοκιών, των ονείρων και των αγώνων μας, ώστε να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση.
ΠΟΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ
ΤΗΣ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ, ΤΗΣ ΡΗΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
Αθήνα: 17 Νοέμβρη 2014
