ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΠΩΛΕΙΑ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΗ ΜΑΣ
Ο συναγωνιστής μας Στέργιος Κατσαρός έχασε χτες Σάββατο 11/12, τη μάχη με τον καρκίνο στα 83 του χρόνια.
Γεννήθηκε το 1938 στο Βαθύκοιλο Πελασγίας Φθιώτιδας. Μέλος της προδικτατορικής ΕΔΑ και των Λαμπράκηδων, ως φοιτητής της ΦΜΣ του ΕΚΠΑ συμμετείχε ενεργά στους αγώνες για το 15% στην Παιδεία και στη λαϊκή έκρηξη των 'Ιουλιανών" του 1965. Καταζητούμενος από τη χούντα τον Απρίλη του 1967, καταφέρνει να διαφύγει στο εξωτερικό και να φτάσει, με μυθιστορηματικό τρόπο, στην Κούβα - "τη μοναδική του πατρίδα", όπως έλεγε - λίγο μετά τον θάνατο του Τσε.
Επιστρέφει στην Ελλάδα το Μάη του '68 και συμμετέχει ενεργά στην αντιδικτατορική αντίσταση για την οποία συλλαμβάνεται στις 5 Σεπτεμβρίου 1969, βασανίζεται άγρια στην ΚΥΠ και την Ασφάλεια Θεσσαλονίκης, και καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη από το Έκτακτο Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης για τη συμμετοχή του στην αντιδικτατορική οργάνωση "ΛΑΪΚΗ ΠΑΛΗ". Αποφυλακίζεται τον Αύγουστο του 1973 και τον Νοέμβριο συμμετέχει στην εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Τη μεταδικτατορική περίοδο, ενεργός πολιτικά έως την τελευταία του στιγμή, δουλεύει οικοδόμος, λιθοξόος, πετροχτίστης.
Τις εμπειρίες και απόψεις του έχει καταγράψει στο βιβλίο του "Εγώ ο προβοκάτορας, ο τρομοκράτης", εκδ. ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ.
Γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο, η ζωντανή αυτή αφήγηση μας μεταφέρει από τη Νεολαία Λαμπράκη και τα οδοφράγματα των Ιουλιανών το 1965 στο πραξικόπημα της 21ης Απριλίου το 1967 και την παρανομία, και από την Κούβα, στην οποία ο Κατσαρός βρέθηκε ως...ναυαγός λίγο μετά το θάνατο του Τσε Γκεβάρα, στην Τήνο και στις παράνομες επαφές στο σπίτι του Γιαννούλη Χαλεπά.
Το κείμενο αυτό έρχεται να φωτίσει μια σημαντική περίοδο της πρόσφατης νεοελληνικής ιστορίας, όχι από τη θέση του ιστορικού ή του απλού παρατηρητή, αλλά μέσα από τη ματιά ενός αγωνιστή με ενεργό συμμετοχή στα γεγονότα. Κι αυτή η ματιά δεν εξαντλείται στην περιγραφή των επαναστατικών τάσεων και οργανώσεων της Αριστεράς, ούτε περιορίζεται στο ρόλο της βίας στη σύγχρονη ιστορία, αλλά προχωράει πιο βαθιά, για να κοιτάξει τις σχέσεις των ανθρώπων μέσα στα κινήματα - στις οργανώσεις, στο πεζοδρόμιο, στις φυλακές.
Οι σύντροφοί του από τη ΛΑΪΚΗ ΠΑΛΗ, οι συναγωνιστές / τριες του από τον ΣΦΕΑ 1967-1974, τον αποχαιρετούμε με ανεξίτηλη τη θύμησή του από τα 'πέτρινα χρόνια' της χούντας. Τα συλλυπητήρια και η σκέψη μας στη συντρόφισσά του Νίνα και τα παιδιά του.
Η κηδεία του σ. Στέργιου θα γίνει αύριο Δευτέρα, στις 3μ.μ., στην εκκλησία Κοιμησεως της Θεοτόκου στο κέντρο Αμαρουσίου και η ταφή του την Τρίτη στις 12.00 το μεσημέρι, στη γενέτειρά του, το Βαθύκοιλο Πελασγίας Φθιώτιδας.
