ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ - ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ!
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ!
Το Δ.Σ. του Σ.Φ.Ε.Α. 1967-1974 καταδικάζει απερίφραστα την εισβολή της Ρωσικής Ομοσπονδίας στην Ουκρανία, που παραβιάζει την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία της χώρας αυτής, αλλά και τους ανιστόρητους, μεγαλοϊδεατικούς ισχυρισμούς που επιστράτευσε ο πρόεδρος Πούτιν, για να την δικαιολογήσει.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον ουκρανικό λαό και καλούμε την κυβέρνηση να καταβάλει κάθε προσπάθεια για τη στήριξή της ελληνικής κοινότητας και των Ελλήνων πολιτών που μένουν στην Ουκρανία.
Ας μην ξεχνάμε ότι το ΝΑΤΟ, που περικύκλωσε στρατιωτικά τη Ρωσία και έσπρωξε την Ουκρανία στη δίνη του πολέμου, παρά τις κορώνες του υπέρ του Διεθνούς Δικαίου, είναι ο πρώτος διδάξας, με τις στρατιωτικές της επεμβάσεις στην πρώην Γιουγκοσλαβία, στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, με τον πόλεμο στη Συρία και την αποσταθεροποίηση της Λιβύης.
Η τεράστιας κλίμακας κερδοσκοπία στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο αποδεικνύει περίτρανα την απληστία και την αδηφαγία του παγκόσμιου καπιταλισμού.
Η χώρα μας, ως ‘δεδομένος και προβλέψιμος σύμμαχος’ είναι πλήρως ‘ευθυγραμμισμένη΄, σύμφωνα με την κυβέρνηση, με τα αμερικανονατοϊκά σχέδια και, επομένως, ανέτοιμη και ανίκανη να αντιμετωπίσει τις οικονομικές και ενεργειακές επιπτώσεις της πολεμικής κρίσης. Σε μια κοινωνία χτυπημένη από δέκα χρόνια Μνημονίων, με δύο χρόνια θανατηφόρας πανδημίας, με ένα τσουνάμι ακρίβειας και μία κυβέρνηση που ξεπουλάει τα πάντα, μια νέα ενεργειακή κρίση θα φέρει ολοκληρωτική καταστροφή.
Τη στιγμή που τα λαϊκά νοικοκυριά δεν έχουν να πληρώσουν το ρεύμα τους, με τον πληθωρισμό στα ύψη, η κυβέρνηση, εφαρμόζοντας συνταγές του χθες που οδήγησαν τη χώρα στον δημοσιονομικό εκτροχιασμό και στη χρεοκοπία, αποφάσισε 7 δισ. εξοπλισμούς, ανασύροντας ταυτόχρονα τα διχαστικά κηρύγματα της πατριδοκάπηλης εθνικοφροσύνης εναντίον όσων αντιδρούν στην κούρσα των εξοπλισμών.
Γι’ αυτό χαιρετίζουμε τους αγώνες των εργαζομένων κατά της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, για το διακαίωμα στη δουλειά και την αξιοπρεπή ζωή.
- Απαιτούμε να σταματήσει αμέσως η εισβολή στην Ουκρανία.
- Όχι στα παζάρια στις πλάτες των λαών. Ναι στη ‘διπλωματία των λαών’.
- Υποστηρίζουμε και διαδηλώνουμε με το φιλειρηνικό κίνημα απέναντι στους ιμπεριαλισμούς και τους εθνικισμούς
- Καμιά εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο
- Να μην επιτρέψουμε να χρησιμοποιηθούν οι αμερικανικές βάσεις – μαγνήτης του πολεμικού ολέθρου!
Αθήνα 25/2/2022
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Ο ΣΦΕΑ αποτίει φόρο τιμής στον πρόσφατα εκλιπόντα ,εμβληματικό δικαστικό λειτουργό, υπερασπιστή
της δικαιοσύνης και της ανεξαρτησίας της , διαρκή αγωνιστή για τη δημοκρατία σε δύσκολους καιρούς.
Με την άψογη και γενναία στάση του κατα την "επιτέλεση του καθήκοντος του", τοσο στην υπόθεση της
δολοφονίας του βουλευτή της Αριστεράς Γρηγόρη Λαμπράκη, όσο και στη μάχη εναντια στους παρακρατικούς
μηχανισμούς της δεξιας και του παλατιού .
Για την υποδειγματική και συνεπή στάση του, η Χούντα τον εκδίωξε από το Δικαστικό Σώμα και στη
συνέχεια τον συνέλαβε στις 24/12/1970 και τον φυλάκισε στο κολαστήριο του ΕΑΤ -ΕΣΑ όπου βασανίστηκε
και κρατήθηκε για 11 μήνες.
Τιμή και δόξα θα τον συνοδεύει στη σκέψη μας
Έφυγε από τη ζωή στα 96 του χρόνια ο παλαίμαχος κομμουνιστής Δημήτρης Πρωτοψάλτης.
Ο Δημήτρης Πρωτοψάλτης γεννήθηκε το 1926 στην Κωνσταντινούπολη.
Σε μικρή ηλικία εγκατέλειψε την Κωνσταντινούπολη και ήρθε στην Αθήνα.
Την περίοδο της κατοχής οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ.
Αργότερα και για μικρό χρονικό διάστημα, μετακόμισε κοντά στο θείο του στην Θεσσαλονίκη.
Στη δεκαετία του ΄50 και του ΄60 δραστηριοποιήθηκε στη Διοίκηση του Σωματείου των Εμποροϋπαλλήλων και στην προδικτατορική ΕΔΑ.
Στις 30/6/1967 συνελήφθη από τα όργανα της δικτατορίας. Εξορίστηκε στη Γυάρο, όπου έμεινε αλύγιστος. Στις 10/11/67 μεταφέρθηκε στο Λακκί της Λέρου. Συμμετείχε δραστήρια στη ζωή του Στρατοπέδου. Στήριξε το 1968 τις Αποφάσεις της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ. Το 1970 μεταφέρθηκε στο Παρθένι της Λέρου από όπου και απολύθηκε.
Με την μεταπολίτευση συνεχίζει την πολιτική του δράση μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, στο οποίο παρέμεινε μέλος μέχρι το τέλος της ζωής του.
Συμμετείχε δραστήρια στο Σύνδεσμο Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 (ΣΦΕΑ).
Διετέλεσε Πρόεδρος του ΣΦΕΑ την περίοδο 1994-1995 και την περίοδο 2007-2010 και Αντιπρόεδρος την περίοδο 2009-2011 και Γενικός Γραμματέας την περίοδο 1993-2005.
Πρωτοστάτησε στην αλληλεγγύη του ΣΦΕΑ στον δοκιμαζόμενο λαό της Γιουγκοσλαβίας την περίοδο των ΝΑΤΟΪΚΩΝ Βομβαρδισμών.
Αντιτάχθηκε στην παραχώρηση τμήματος της έκτασης του ΕΑΤ-ΕΣΑ στο Μέγαρο Μουσικής και στην καταστροφή του μικρού θεάτρου του ΣΦΕΑ που υπήρχε στο χώρο αυτόν.
Του απονεμήθηκαν δυο διπλώματα ευρεσιτεχνίας- από τον ελληνικό και τον ευρωπαϊκό οργανισμό - σχετικά με την αξιοποίηση της άνωσης.
Ήταν ένας σεμνός σύντροφος, πρωτοπόρος κομμουνιστής. Ήταν από τους συντρόφους εκείνους που ήταν πάντα δραστήριοι, ενδιαφερόταν για όλους και για όλα, πάντα να προσφέρει, με ευγένεια και σεμνότητα. Έμεινε αλύγιστος μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του, πιστός στην ιδεολογία του, προσφέροντας τις γνώσεις και τις εμπειρίες του. Με το παράδειγμά του διαπαιδαγωγούσε τους νέους αγωνιστές.
Εμείς, οι συναγωνιστές και σύντροφοί του στον ΣΦΕΑ, που για πολλά χρόνια πορευτήκαμε μαζί του, με εκτίμηση, σεβασμό και βαθιά θλίψη τον αποχαιρετούμε σήμερα.
Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 05 Φεβρουαρίου στις 11:00 στο Νεκροταφείο στα Γλυκά Νερά.
Με βαθύτατη θλίψη και συγκίνηση αποχαιρετάμε τον συναγωνιστή Γιώργο Νικόπουλο που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 96 χρονών.
Ο συναγωνιστής Γιώργος γεννήθηκε το 1926 στο Καλοχώρι Καστοριάς. Καταγόταν από οικογένεια φτωχών αγροτών και συνάμα αγωνιστών.
Εντάχθηκε από μικρή ηλικία στην ΕΠΟΝ Καστοριάς το 1943 και στην συνέχεια στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Τραυματίζεται το 1948, πιάνεται αιχμάλωτος και έκτοτε διανύει μια πορεία 16,5 χρόνων με φυλακές και εξορίες ως θανατοποινίτης στην Κέρκυρα. Απέναντι στις κακουχίες, τα βασανιστήρια, τα στερήσεις, όχι μόνο στάθηκε αλύγιστος, αλλά με μεγαλύτερη αυταπάρνηση στη συνέχεια, έδωσε τη μάχη για τα δίκια του λαού.
Το 1964 απελευθερώνεται, μπαίνει κατευθείαν στη δράση ως μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής της ΕΔΑ σε πολύ δύσκολες συνθήκες διώξεων και παρανομίας. Το 1964 με άλλους αγωνιστές διεκδικούν την ένταξη των γουνεργατών στο ΙΚΑ.
Συλλαμβάνεται εκ νέου την 21 Απριλίου του 1967 με την επιβολή της δικτατορίας. Εξορίζεται στη Γυάρο και στη Λέρο έως το 1970, μαζί με τον πατέρα του και τον αδερφό του, επίσης αγωνιστές του λαϊκού κινήματος.
Με την απελευθέρωσή του επέστρεψε στην Καστοριά όπου εργάστηκε ως γουνεργάτης και στη συνέχεια ως αυτοαπασχολούμενος στη γούνα. Παντρεύεται με την Αγνή Ζιώγα και αποκτά 2 παιδιά, τη Ζωή και τον Στέργιο.
Με πρωτοβουλία του, το 1974, συγκέντρωσε τους πιο πρωτοπόρους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και συγκρότησαν με αυτόν Γραμματέα την πρώτη Νομαρχιακή Επιτροπή Καστοριάς του ΚΚΕ. Διετέλεσε Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής ως και το 1977. Υπήρξε για πολλές φορές υποψήφιος βουλευτής Καστοριάς του ΚΚΕ και για πολλά χρόνια μέλος της Επιτροπής Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.
Τη δύσκολη περίοδο του 1989-1991, ο σύντροφος Γιώργος, και άλλοι πρωτοπόροι σύντροφοι, κράτησαν όρθιο το Κόμμα. Τα χρόνια της ανασυγκρότησης υπήρξε ξανά Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής από το 1991 έως και το 1999, συμβάλλοντας στην ανασυγκρότηση των Κομματικών Οργανώσεων και στη διατήρηση και ενδυνάμωση των επαναστατικών χαρακτηριστικών του Κόμματος. Δραστήριος και τα επόμενα χρόνια, πάλεψε για την υλοποίηση των στόχων του Κόμματος μέσα από την ΚΟΒ Καστοριάς. Διατέλεσε πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ Καστοριάς έως το 2015. Η φυσιογνωμία του ήταν σεβαστή ακόμα και από τους πολιτικούς του αντίπαλους.
Ο συναγωνιστής Γιώργος μέχρι και την τελευταία στιγμή της ζωής του είχε έγνοια για τη δράση του Κόμματος και της ΚΝΕ. Πάντα με αγάπη και φροντίδα, με σεμνότητα, συμβούλευε με την εμπειρία του και στήριζε τους νέους συντρόφους. Όλη του τη ζωή, τον χαρακτήριζε η ανιδιοτέλεια, η ακούραστη προσφορά του και η αλύγιστη πίστη για την τελική νίκη του λαού μας.
Κρατάμε τα δικά του λόγια, μπροστά στα εγκαίνια του Μουσείου – Μνημείου του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΔΣΕ στο Νεστόριο Καστοριάς, λίγους μήνες πριν: «Χαιρετίζω με μεγάλη συγκίνηση την προσπάθεια που κάνει το Κόμμα μας τις τελευταίες δεκαετίες να αναδείξει την Ιστορία ολόκληρης της δεκαετίας του '40. Είναι η Ιστορία που γράψαμε εμείς, ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Είναι η Ιστορία που δείχνει ότι όταν ένας λαός θέλει, μπορεί να βάλει εμπόδια, να ανακόψει ανώτερους αντιπάλους, να κινήσει γη και ουρανό για να υπερασπιστεί τα δίκια της τάξης του, της πατρίδας του».
Ο Νικόπουλος Γιώργος ήταν μέλος του ΣΦΕΑ 1967-1974